 Tehlikeli madde ile kontamine olmuş ambalajlar (boya kutuları, kimyasal kapları, yağ teneke ve varilleri v.b. kısacası, üzerinde tehlikelilik işareti (yanıcı, parlayıcı, toksik çevreye zararlı gibi) bulunan ambalajlar)

 Metallerin mekanik olarak işlenmesi esnasında oluşan ve yağ bulaşmış atıklar (yağlı metal talaşları, metalik çamurlar v.b.)
 Tehlikeli madde ile pislenmiş bez, eldiven, üstübü gibi atıklar
 Boya ve vernik kalıntıları,
 Eski piller ve aküler,
 Organik solventler,
 Flouresan lambalar, kartuş ve tonerler,
 Pestisitler,
 Filtre tozları
 Siyanür içeren sertleştirme tuzları
 Metal içeren boya ve fosfat çamuru
 Yağ içeren kablo atıkları

Tehlikeli Atıkların Kontrolü Yönetmeliği kapsamında atıkların taşınması konusunda zorunlu bir nakliye türü olup aynı yönetmelik kapsamında atık üreticisi ve ara depolama, geri kazanım ve/veya bertaraf tesislerine getirilen yükümlülüklerin paylaşımı anlamında bir hizmettir. Tehlikeli maddeler kamuya açık karayolunda, Tehlikeli Maddelerin Karayoluyla Taşınması Hakkında Yönetmelik ve ADR hükümlerine uygun olarak ekonomik, kontrollü, seri, güvenli, insan sağlığına zarar vermeden ve çevreye olumsuz etkisi en az olacak şekilde taşınır. Tehlikeli atıkların ara depolama veya geri kazanım/bertaraf tesisine aktarılması Tehlikeli Atık Taşıma Lisanslı araçlar ile Ulusal Atık Taşıma Formu (UATF) düzenlenerek gerçekleştirilir.

Lisanslı Atık Taşıma’nın Normal Nakliyeden Farkı Nedir ?
Lisanlı araçlar tehlikeli atıkların taşınması için sızdırmazlık gibi özel önlemler alınmış ve Bakanlıktan lisanslanmış araçlardır. Yönetmeliğe göre Tehlikeli atıkların lisanslı araçla nakliyesi zorunludur. Normal nakliye araçlarıyla tehlikeli atık taşınmasına izin verilmemektedir.

Atık Taşıma Faaliyetlerine İlişkin Genel Kurallar
– Tehlikeli maddeler kamuya açık karayolunda, bu Yönetmelik ve ADR hükümlerine uygun olarak ekonomik, kontrollü, seri, güvenli, insan sağlığına zarar vermeden ve çevreye olumsuz etkisi en az olacak şekilde taşınır.
– ADR Bölüm 3.2 Tablo A ve Bölüm 3.3’te belirtilen taşınması yasaklanan tehlikeli maddeler taşınamaz.
– Tehlikeli maddelerin taşınmasında yer alan taraflar, hasar ve yaralanmaları önleyebilmek ve gerekirse bunların etkisini en aza indirebilmek için ön görülebilen risklerin yapısını ve boyutunu göz önünde bulundurarak bu Yönetmeliğe ve ADR hükümlerine uygun tedbirleri almak zorundadırlar.
– Tehlikeli maddelerin karayolu ile taşınmasında; ADR Bölüm 6’da tanımlanan ve Bakanlıkça veya ADR’ye taraf bir ülkenin yetkili otoritesince yetkilendirilmiş kuruluşlar tarafından test edilip UN Numarası verilerek sertifikalandırılmış olan ambalajların kullanılması zorunludur.

– Tehlikeli madde taşımacılığında ADR’de tanımlanan etiket, işaret ve turuncu plakaların kullanılması zorunludur.
Yetki belgesi sahibi olma zorunluluğu
– Tehlikeli Maddelerin Karayoluyla Taşınması Hakkında Yönetmelik kapsamında; taşımacılık faaliyetinde bulunacak gerçek ve tüzel kişiler, Karayolu Taşıma Yönetmeliğine göre C1, C2, K1, K2, L1, L2, M1, M2, M3, N1, N2, R1, R2 yetki belgelerinden herhangi birine sahip olmak zorundadırlar.
– Kendi faaliyetleri ile ilgili olarak özmal araçlarıyla ticari olmayan taşıma yapacak kamu kurum ve kuruluşlarının; tehlikeli madde taşımaları için bu Yönetmeliğe uymak kaydı ile Karayolu Taşıma Yönetmeliği kapsamında herhangi bir yetki belgesine sahip olmaları gerekmez.
– Bu Yönetmelik ve ADR’ye göre tehlikeli maddelerin karayoluyla taşımacılığı alanında faaliyet gösteren; dolduran, paketleyen, yükleyen, gönderen, alıcı, boşaltan ve tank-konteyner/taşınabilir tank işletmecileri, bu faaliyet alanlarından biri veya birden fazlası için Bakanlığa başvurarak Tehlikeli Madde Faaliyet Belgesi almaları zorunludur. Faaliyet Belgesinin düzenlenmesine ilişkin hususlar Bakanlıkça belirlenir.

Ambalaj, içerisinde yer alan ürünü, ürünün yapısına ve şekline göre en iyi şekilde koruyan, temiz kalmasını sağlayan, taşınmasını kolaylaştıran ve aynı zamanda ürünün tanıtımını yapan değerli bir malzemedir.
Önceleri sadece ürünü muhafaza etme ve taşıma görevini üstlenmiş olan ambalajlar günümüzde içindeki ürünü temiz bir biçimde saklayabilmenin yanında ürünü tanıtan anlatan bir araç halini almıştır. Gündelik yaşamımızda ambalajların kullanım alanı oldukça genişlemiştir. Yiyecekten, kozmetiğe, çiçekten mobilyaya kadar birçok ürünü ambalajıyla satın alıyoruz ve genellikle geri kazandırılabilir nitelikte ambalajlı ürünler tüketiyoruz.

Ambalaj, görevini tamamladığında ortaya ambalaj atığı çıkmaktadır. Nakliyede kolaylık sağlamak için kullanılan ambalajlar, ürün satış noktasına gelip ambalajdan çıkartıldığı zaman görevini tamamlarlar. Bu görevini tamamlamış olan ambalajlar ambalaj atığı sayılmaktadır. Bunlara örnek olarak koliler verilebilir. Benzer bir şekilde alınan ürün tüketildikten sonra da ambalaj görevini tamamlamaktadır. Kısaca ambalaj atığı kullanım ömrü dolmuş tekrar kullanılabilir ambalajlar da dahil satış, dış ve nakliye atığını ifade eder.
Gündelik hayatta kullanılan ürünlerin boş ambalajlarının oluşturduğu ambalaj atıkları, evsel atıklara örnektir. Tüketiciler ve marketler gibi satış noktaları, alış veriş merkezleri vb. ambalaj atığı oluşturdukları için ambalaj atığı üreticisi sayılmaktadır.
Bu atıkları, gıda, temizlik ürünleri ambalajları, süt ve meyve suyu kutuları, cam veya plastik şişeler, konserve, salça, bal veya reçellerin cam kavanozları, teneke ve metal konserve kutuları, alüminyum içecek kutuları vb olarak örneklendirebiliriz. Ambalaj atıklarını geri kazanmak için, çöplerden ayrı biriktirmemiz ve geri dönüşüm kumbaralarına atmamız yeterlidir.
Geri kazanım uygulaması yapan belediyeler, ambalaj atıklarını evlerden, satış noktalarından, okullardan, iş yerlerinden, kısaca ambalaj atığının üretildiği kaynakta, çöpten ayrı olarak toplar. Toplanan ambalaj atıklarını geri kazanım endüstrisine gönderir.

Tehlikesiz ve inert atıkların sahipleri ve taşıyanları tarafından denizlere, göllere, akarsulara, ormanlara veya herhangi bir yere dökülmesi ve Bakanlığın lisans verdiği tesisler dışında geri kazanımı yasaktır.
Tehlikesiz ve inert atık geri kazanım tesisi kurmak ve işletmek isteyen gerçek ve tüzel kişiler Bakanlıktan lisans almak zorundadır. Tehlikesiz ve inert atık geri kazanım tesislerine lisans verilmesi aşamasında (Ek 3) de verilen bilgi ve belgeler talep edilir. Birbirini tamamlayan ve benzer teknoloji kullanan kompleks tesis üniteleri, lisans alma açısından tek ünite sayılır.
Tehlikesiz ve inert atık geri kazanım tesisinin, projesi ve şartnamesine uygun olarak yapıldığının oluşturulacak komisyonca yerinde tespit edilmesi ve tesisin işletme koşullarını sağlayabildiğine karar verilmesi halinde, Bakanlıkça tesise lisans verilir. Bu lisans beş yıl süre ile geçerlidir. Lisans devredilecek ise, Bakanlığa başvurulur ve idari izinler yenilenir.
Atık üreticileri atıklarını geri kazanmayı planlıyorlarsa tehlikesiz ve inert atıklarını bu Tebliğde belirtilen usul ve esaslara göre geri kazanımını yapmakla yükümlüdürler.

Hurda atık demek değil, geri dönüşümde yok etmek demek değildir.Hurda değer yaratmada ve yeni ürünler yapmada kullanılabilir.
Geri dönüşüm enerji ve hammadde tasarrufu sağladığı gibi daha çevre dostudur. Daha az atık ve daha tehlikesiz/zehirsiz atık çıkarılır. Üretici, tüketici ve geri dönüşüm sektörü bir zincirin halkalarıdır. Geri dönüşüm sektörü halkayı tamamlar.

Ömrünü tamamlamış veya yenilenmesi gereken fabrika, bina, tesis, şantiye, depo ve diğer yerleşim birimlerinin veya ekonomik ömrünü tamamlamış makine ve teçhizat hurdalarının alımı satımı hizmetlerini de sağlamaktayız. Bu hizmetlerin yanı sıra üretim faaliyetleri sonucu ortaya çıkan atıkların denetlenip kontrol altına alınması ve her nevi metal hurdalarının alımlarını yapmaktayız.